Pap

Pap

'Wat is dat?' 

'Dat is een luchtverfrisser en hij is er in vier verschillende geuren.'

'O, zullen we er ééntje meenemen pap? ... Pap?!!!'

(Pap) haar man en blijkbaar stokdoof, blijft stoicijns voor zich uit kijken.

'Hij hoort me niet, hij is doof,' bevestigt ze mijn vermoeden.

'Ja, ik denk dat ik er één meeneem voor op de gang pap ... PAP!'

Pap reageert nog steeds niet.

De buren koken met knoflook.' vertrouwt de vrouw van pap me toe en trekt haar neus op. 'Het zijn van die buitenlanders. Stinken, dat het doet.'

'Knoflook ... lekker toch?' probeer ik, maar wat de boer niet kent dat vreet ie niet en wil dat duidelijk ook niet ruiken. 'Knoflook, brrrr!' roept pap ineens als door een bij gestoken en acteert een braakaanval. Daarmee valt hij door de mand wat zijn vermeende doofheid betreft. 

'Lekker?! ... meid, de hele trap meurt naar die troep,' valt zijn vrouw hem bij.

'Nou, ik vind knoflook wel lekker hoor en buitenlandse kost vind ik vaak heerlijk ruiken.' ga ik de confrontatie aan. 

'Nou, wij vinden het stinken, hé pap?!' Pap zit inmiddels met zijn neus tussen de luchtverfrissers en probeert het lekkerste luchtje te scoren.

'Nee, bloemkool, dat ruikt lekker,' schiet ik uit mijn slof en in de verdediging.

Er valt een korte stilte...

'Weet je wat pap ... we nemen ze alle vier. 'snauwt ze, terwijl ze pap en mij vernietigend aankijkt. 

"Soms is een kleine discussie best goed voor de omzet."

Ingrid Punt september 2015